1. tak 2. nie 17. Rodzaj środka transportu (zaznaczy ć wła ściwy kwadrat): 1. pojazd l ądowy 2. jednostka pływająca 3. statek powietrzny 18. Marka 19. Model 20. Typ (dotyczy pojazdu lądowego) 21. Kolor 22. Numer rejestracyjny / znak rozpoznawczy 23. Numer w poz. 24 dotyczy (zaznaczy ć wła ściwy kwadrat): 1.
Zajmując się sprzedażą materiałów budowlanych zarówno w Polsce jak i na terenie całej Unii Europejskiej należy najpierw sprawdzić czy dany towar podlega pod normy krajowe czy europejskie. Na tej podstawie wiadomo czy wymaga europejskiego oznakowania CE czy znaku B. Opisany poniżej znak B jest krajowym znakiem potwierdzającym bezpieczeństwo produktu budowlanego i jego zgodność z wymaganiami krajowymi. Znak B – informacje ogólne Na produkty podlegające pod normy krajowe (oznaczane jako PN-EN) i Krajową Ocenę Techniczną należy pozyskać znak budowlany B. Oznacza to, że towary muszą być zgodne z oraz a także posiadać krajową deklarację właściwości użytkowych. Obecnie znak B jest nanoszony na towary budowlane, które spełniają wymagania polskiej normy (PN) lub posiadają Krajową Aprobatę Techniczną. Od 31 grudnia 2020 r. obowiązkiem posiadania znaku budowlanego B i wystawienia krajowej deklaracji właściwości użytkowych zostaną objęte nowe wyroby budowlane. Zmiana będzie dotyczyć między innymi balustrad, kanałów wentylacyjnych, farb, okuć czy betonu towarowego. Krajowa Ocena Techniczna Krajowa Ocena Techniczna wydawana jest przez jednostki oceny technicznej oraz instytuty badawcze, wyznaczone przez ministra właściwego ds. Budownictwa. Wymaga się jej: w przypadku wyrobów nieobjętych zakresem przedmiotowym Polskiej Normy wyrobugdy metoda oceny przewidziana w normach krajowych co najmniej jednej zasadniczej charakterystyki wyrobu nie jest właściwagdy norma krajowa nie przewiduje metody oceny w odniesieniu do co najmniej jednej zasadniczej charakterystyki wyrobu. Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o wyrobach budowlanych Krajowe Oceny Techniczne wyrobów budowlanych będą wydawane na wniosek producenta wyrobu przez: jednostki oceny technicznej (JOT), o których mowa w art. 6b ustawy o wyrobach budowlanych, zgodnie z zakresem ich właściwościwyznaczone przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa krajowe jednostki oceny technicznej, będące instytutami badawczymi w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych. Znak B – obowiązki producenta Producent określa typ wyrobu budowlanego, dla którego sporządza on krajową deklarację właściwości ustala sposób oznaczenia określonego wcześniej typu wyrobu budowlanego w krajowej deklaracji właściwości (przy czym należy powiązać to oznaczenie z typem wyrobu, a więc z zestawem poziomów lub klas właściwości użytkowych oraz zamierzonym zastosowaniem wyrobu, określonymi w krajowej deklaracji).W systemie krajowym producent deklaruje obowiązkowo właściwości użytkowe odnoszące się do wszystkich zasadniczych charakterystyk, które mają wpływ na spełnienie podstawowych wymagań przez obiekty budowlane, z uwzględnieniem zamierzonego się również, aby oznaczenie było niepowtarzalne w odniesieniu do typów wyrobów budowlanych produkowanych przez danego producenta. Instytut Techniki Budowlanej ITB jest instytutem badawczym (lub inaczej jednostką oceny zgodności – JOT), który prowadzi prace badawcze w dziedzinie budownictwa i dziedzinach pokrewnych. Zajmuje się między innymi sprawami związanymi z wprowadzaniem wyrobów budowlanych na rynek. Dodatkowo posiada akredytację Polskiego Centrum Akredytacji. Świadczy usługi w zakresie badania wielu rodzajów materiałów budowlanych podlegających pod oznakowanie B i CE. W związku z tym Zakład Oceny Technicznej ITB oferuje: prowadzenie procedur udzielania Krajowych Ocen Technicznych ITB (KOT)prowadzenie procedur wydawania Europejskich Ocen Technicznych (ETA)opracowywanie Rekomendacji Technicznych ITB (RT ITB)współpracę z Europejską Organizacją ds. Oceny Technicznej (EOTA)współpracę z Europejską Unią ds. Aprobat Technicznych w Budownictwie (UEAtc). System kontroli wyrobów budowlanych System kontroli wyrobów budowlanych wprowadzonych do obrotu tworzą: wojewódzcy inspektorzy nadzoru budowlanegoGłówny Inspektor Nadzoru Budowlanego – Główny Urząd Nadzoru Budowlanego sprawuje nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawa w procesie budowlanym i użytkowaniu obiektów budowlanych oraz nad wprowadzaniem do obrotu wyrobów budowlanychPrezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów – organ monitorujący funkcjonowanie systemu kontroli. Dodatkowo w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego działa Punkt Kontaktowy do Spraw Wyrobów Budowlanych, którego zadaniem jest nieodpłatne dostarczanie informacji o przepisach obowiązujących na terenie Polski w zakresie spełnienia podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych (takich jak uzyskanie znaku B lub certyfikatu CE) mających zastosowanie do zamierzonego użycia każdego wyrobu budowlanego. Możliwe kary związane ze znakiem B Ze względu na kwestie bezpieczeństwa przewidziano wysokie kary za naniesienie zarówno oznakowania CE jak i znaku B, gdy produkt nie jest zgodny z wytycznymi. Okazuje się, że w sytuacji, gdy producent umieści na wyrobie oznakowanie CE albo znak budowlany B, a wyrób ten nie ma właściwości użytkowych określonych w deklaracji właściwości użytkowych lub krajowej deklaracji może zapłacić karę w wysokości do 100 000 zł. Natomiast udostępnienie na rynku krajowym wyrobu budowlanego, podlegającego obowiązkowi znakiem budowlanym B lub oznakowania CE bez posiadania tego oznakowania lub bez informacji towarzyszącej oznakowaniu lub nie dołączenie deklaracji właściwości użytkowych albo krajowej deklaracji przez sprzedawcę, skutkuje karą w wysokości do 10 000 zł. Znak budowlany B a oznaczenie CE Znak bezpieczeństwa B utrwalił się w środowisku producentów jako potwierdzenie bezpieczeństwa produktu jeszcze zanim Polska dołączyła do Unii Europejskiej. Jednak przed importem towarów budowlanych należy upewnić się, czy dany produkt podlega pod normy EN (PN-EN) lub EOT (Europejska Ocena Techniczna). W zależności od tego, pod jakie normy podchodzi dany towar (europejskie czy krajowe), to musi mieć albo certyfikat europejski (CE) albo krajowy (znak B). Nie można posiadać jednocześnie oznaczenia CE i znaku budowlanego B. Należy przy tym pamiętać, że wyrób wprowadzony w jednym kraju EOG (Europejski Obszar Gospodarczy) może być sprzedawany na całym terenie EOG. W przypadku towarów budowlanych prawo dotyczące przyznawania oznaczenia CE reguluje Rozporządzenie CPR (Rozporządzenie w sprawie wyrobów budowlanych 305/2011). Zgodnie z jego treścią wyrobem budowlanym jest wszystko to, co zostaje trwale wbudowane w obiekty budowlane lub części obiektów budowlanych. Żeby uzyskać oznaczenie CE należy udowodnić zgodność z aktualnymi normami zharmonizowanymi i/lub uzyskać Europejską Ocenę Techniczną. Dodatkowo wymagane jest uzyskanie deklaracji właściwości użytkowych (DWU). Należy również pamiętać, że jeśli produkt podlega pod rozporządzenie CPR oraz inne dyrektywy europejskie, wystawienie jedynie deklaracji właściwości użytkowych może nie być wystarczające. Przykładem takiego produktu jest brama garażowa, gdzie konieczne jest wystawienie również deklaracji zgodności WE. Znak B-39 nie dotyczy: 1) pojazdu komunikacji publicznej zatrzymującego się na wyznaczonym dla niego miejscu; 2) pojazdu zatrzymującego się w miejscu oznaczonym znakiem D-18, D-18a, D-18b lub D-44; 3) pojazdu unieruchomionego ze względu na warunki lub przepisy ruchu drogowego; 4) autobusu szkolnego. Taki wniosek płynie z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 28 grudnia 2018 r. (sygn. akt III SA/Kr 927/18), który rozpatrywał skargę prezydenta miasta na zarządzenie wojewody małopolskiego. Drogi nie na wyłączność jednej grupy Sprawa dotyczyła zarządzenia wojewody z 18 czerwca 2018 r., w którym nakazał zmianę organizacji ruchu w Krakowie poprzez usunięcie na wlotach ulic: Bożego Ciała, Jakuba, Na Przejściu, Bartosza, Wąskiej oraz na placu Wolnica znaków „B-1" zakaz ruchu w obu kierunkach, tworzących tzw. strefę ograniczonego ruchu a zezwalających na wjazd do tej strefy podmiotów wskazanych na tabliczkach pod znakami, mieszkańców posiadających abonament postojowy. Zdaniem wojewody taki projekt organizacji ruchu naruszał obowiązujące prawo. Czytaj także: Nowe znaki drogowe: strefa dla ekologicznych aut Uzasadniając swoje stanowisko wojewoda wskazał, że drogi publiczne nie są budowane i utrzymywane na wyłączność jednej grupy użytkowników czy samorządu terytorialnego, ale w interesie wszystkich uczestników ruchu, którzy mają takie samo prawo do ich wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem. Przytoczył także art. 1 ustawy o drogach publicznych, stwierdzając, że z przepisu tego wynika, że drogi publiczne, co do zasady, powinny być ogólnodostępne, a ewentualne ograniczenia powinny wprost wynikać z zaistniałej potrzeby, i co najważniejsze, ograniczenia te muszą mieć charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Wojewoda przyznał, że strefy ograniczonego ruchu same w sobie nie są nielegalne, bo są to w istocie drogi w części wyłączone z użytkowania, natomiast nielegalnym jest stosowanie w nich wyjątków, w szczególności dotyczących grup, określonych w sposób podmiotowy a nie przedmiotowy. – Zastosowane w zatwierdzonym projekcie organizacji ruchu rozwiązania, powodując uprzywilejowanie określonych grup kierujących poprzez odniesienie do ich miejsca zamieszkania, de facto prowadzą do dyskryminacji związanej z możliwością odpłatnego uzyskania odpowiednich zezwoleń (abonamentów) – wskazał. Zdaniem wojewody, drogi publiczne, co do zasady, powinny być ogólnodostępne, a ewentualne ograniczenia wynikające ze zdefiniowanych potrzeb muszą odnosić się do określonego rodzaju pojazdów (np. zakaz ruchu nie dotyczy pojazdów osobowych - wszystkich) a nie grupy użytkowników (zakaz ruchu nie dotyczy mieszkańców danego osiedla). Jak podkreślił, wydanie nakazu chroni interes publiczny, zbiorowy, obywatelski, przeciwstawiając go indywidualnym uprawnieniom wynikającym z przywilejów nadanych przez zarządcę drogi, do których nadania zarządca drogi nie posiada kompetencji. Znak tworzy dla obywatela sytuację prawną Zarządzenie wojewody zaskarżył do sądu administracyjnego prezydent Krakowa, domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu skargi podkreślił, że to znak drogowy tworzy dla obywatela sytuację prawną określonego zachowania. Taka sytuacja ma miejsce w opisywanej sprawie, dotyczącej ustawieniem kwestionowanych tabliczek. Prezydent zwrócił uwagę, że czynność umieszczenia tabliczek została poprzedzona zatwierdzeniem przez organ uprawniony projektu organizacji ruchu drogowego. W konsekwencji z chwilą zatwierdzenia projektu i przekazania go do realizacji, zachodziły podstawy prawne do umieszczenia ich we wszystkich projektach organizacji ruchu. - Czynności te nie naruszają prawa albowiem jak wynika z art. 1 ustawy o drogach publicznych, z drogi publicznej może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych – wyjaśnił prezydent Krakowa. W skardze powołał się na rozporządzenie ministra infrastruktury z 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach. Z postanowień załącznika nr 1 do rozporządzenia wynika, że znaki zakazu stanowią podstawową kategorię znaków, którymi są wyrażane ustalenia dotyczące organizacji ruchu. Za ich pomocą można między innymi zamknąć lub ograniczyć wjazd pojazdów, zabronić wykonywania określonych manewrów np. skręcania lub wyprzedzania, wprowadzić ruch jednokierunkowy, a także ograniczyć lub zabronić zatrzymywania lub postoju pojazdów, a gdy istnieje potrzeba wyłączenia z zakazów prawnych uczestników ruchu lub rodzajów pojazdów, to należy stosować zwrot "Nie dotyczy...". Prezydent Krakowa, podkreślił, że napis na tej tabliczce konkretnie wyłączający rodzaj uczestników ruchu - jeśli istnieje taka potrzeba - jest sformułowaniem prawidłowym, przewidzianym postanowieniami wyżej przywołanego rozporządzenia. Zróżnicowanie jest uzasadnione celami Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że skarga jest zasadna, i uchylił zarządzenie wojewody. Sąd odwołał się do uzasadnienia wprowadzenia Ograniczonej Strefy Ruchu, w którym wskazano, że zmiany w organizacji ruchu determinowane były dążeniem, miedzy innymi, do ochrony: środowiska, zarówno naturalnego, jak i społecznego; bezpieczeństwa i porządku publicznego, ochrony zdrowia i dziedzictwa narodowego. WSA zauważył, że są wartości i zasady Konstytucji RP. Zastosowane regulacje bezpośrednio służą do osiągnięcia wskazanych celów, a także pozostają formą relatywnie najmniej intensywną pod względem władczego oddziaływania na prawa i wolności jednostki. – Nawet w przypadku uznania, iż zapisy Projektu stałej organizacji ruchu (...) prowadzą do nierównego traktowania podmiotów podobnych, to niniejsze zróżnicowanie jest uzasadnione celami, jakie mają być przy pomocy tego działania osiągnięte – uznał sąd. Tym samym – zdaniem WSA – nawet w przypadku wyłączenia podmiotowego na danym obszarze, nie dochodzi do naruszenia zasady powszechności dostępu do dróg publicznych. Kryterium różnicowania pozostaje w racjonalnym związku z celem i treścią danej regulacji, waga interesu któremu różnicowanie ma służyć pozostaje w odpowiedniej proporcji do wagi interesów, które zostały naruszone w wyniku wprowadzonego zróżnicowania oraz kryterium pozostaje w związku z innymi wartościami, zasadami czy naruszeniami uzasadniającymi odmienne traktowanie podmiotów podobnych. Zdaniem WSA chybiony był również zarzut naruszenia prawa odnośnie znaków B-1, tworzących tzw. strefę ograniczonego ruchu a zezwalających na wjazd do tej strefy podmiotów wskazanych na tabliczkach pod znakami. I nie ma racji wojewoda, że zarządcy drogi nie mają uprawnień do wydawania zezwoleń innych niż wynikających z art. 64 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Sąd przypomniał, że rodzaje znaków drogowych i możliwych tabliczek dołączonych do tych znaków reguluje rozporządzenie ministrów infrastruktury i spraw wewnętrznych i administracji z 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych. Sąd stwierdził, że wprowadzenie znaku zakazu ruchu B-1 „zakazu ruchu w obu kierunkach" z tabliczką „nie dotyczy mieszkańców", czyli z informacją precyzującą znaczenie znaku z dopuszczeniem odstępstwa od stosowania się do tego znaku – poprzez zamieszczenie na tabliczce tekstu o treści jak wyżej – jak to zastosował zarządzający ruchem – jest zgodne z prawem. Jak przy tym zaznaczono, napis na tej tabliczce konkretnie wyłączający rodzaj uczestników ruchu – jeśli istnieje taka potrzeba – jest sformułowaniem prawidłowym. Orzeczenie nie jest prawomocne. Sygnatura akt: III SA/Kr 927/18 Napis w tabliczce: "Nie dotyczy autobusów, policji i służb miejskich". Dodam jeszcze, że wcześniej nie ma na drodze innych znaków B-36. Pewnie jestem w błędzie ale wg mojej interpretacji znak dotyczy tylko zatoczki i na drodze mógłbym się zatrzymać skoro wcześniej nie było znaku b-36. Pozdrawiam, Marek B-23Zakaz zawracania Widząc ten znak kierujący musi pamiętać, że zabrania on zawracania - od miejsca ustawienia znaku, aż do najbliższego skrzyżowania włącznie. Chociaż ten znak przypomina znak B-21 (zakaz skrętu w lewo), to zakres obowiązywania tych znaków jest różny, bo za znakiem można skręcić w lewo zarówno na skrzyżowaniu, jak i przed nim, np. w celu wjechania na posesję lub do obiektu przydrożnego (np. na parking). Czasem zakaz jest odwołany znakiem B-24 (koniec zakazu zawracania) lub znakiem B-42 (koniec zakazów), kiedy dotyczy tylko odcinka drogi pomiędzy skrzyżowaniami. W razie potrzeby uprzedzenia kierujących, że zakaz wyrażony tym znakiem obowiązuje na dłuższym odcinku drogi, pod znakiem umieszczona jest tabliczka T-20 określająca tę odległość. Na przykładzie poniżej zastosowano zmodyfikowany znak F-7, który wskazuje w jaki sposób należy pojechać, żeby zawrócić bez łamania przepisów. MAJĄ COŚ WSPÓLNEGO Znak F-7 wskazujący schematycznie drogę jaką należy pokonać, żeby w tej sytuacji, kiedy po prawej stronie jest skrzyżowanie z drogą gruntową, to zakaz zawracania traci ważność? B-24Koniec zakazu zawracania Zakaz zawracania obowiązuje od miejsca ustawienia znaku, aż do skrzyżowania włącznie. Ten znak oznacza odwołanie zakazu zawracania jeszcze przed skrzyżowaniem. Zamiast tego znaku, można zastosować znak B-42 (koniec zakazów). MAJĄ COŚ WSPÓLNEGO Trochę dziwnie postawiony ten znak - stoi tuż za skrzyżowaniem... B-18Zakaz wjazdu pojazdów o rzeczywistej masie całkowitej ponad ...t Znak taki najczęściej jest ustawiany na mostach, ze względu na ich ograniczoną wytrzymałość konstrukcyjną, lub na drogach o nawierzchni w złym stanie. Znak dotyczy aktualnej masy pojazdu. MA COŚ WSPÓLNEGO Zakaz wjazdu pojazdów o rzeczywistej masie ponad 8 ton. B-19Zakaz wjazdu pojazdów o nacisku osi większym niż ...t Nie wolno wjeżdżać pojazdom, których nacisk osi na jezdnię jest większy od nacisku odpowiadającego masie podanej na znaku. W przypadku osi wielokrotnej, nacisk żadnej z osi składowych nie może odpowiadać masie większej, niż 80% masy podanej na znaku. MA COŚ WSPÓLNEGO Zakaz wjazdu pojazdów o nacisku osi większym niż 3,5 tony. Przejdź do opisu losowo wybranych znaków:
Odpowiedź: Podawanie na znaku B-5 lub na tabliczce wartości 3,5 t jest praktycznie bezcelowe, gdyż znak bez określenia masy oznacza właśnie, że dotyczy samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t. Teoretycznie występuje tu jednak pewna wątpliwość wynikająca z niespójności przepisów.
No Ratings Information Message Kontrole zabezpieczenia ładunków oraz normatywności pojazdów przeprowadził patrol motocyklowy z leszczyńskiego oddziału Wojewódzkiego Inspektoratu Transportu Drogowego w Poznaniu. Kontrole odbyły się 23 maja na drogach lokalnych powiatu wolsztyńskiego. Kontrole zabezpieczenia ładunków oraz normatywności pojazdów Jak informuje WITD w Poznaniu, patrol motocyklowy umożliwiał zatrzymywanie kierowców omijających punkt kontrolny. W toku kontroli zatrzymano pojazd z naczepą, który przekraczał normę dopuszczalnego nacisku na drogę. Za powyższe naruszenie wszczęto postępowanie administracyjne wobec przedsiębiorcy. Kierowca ukarany został mandatem karnym w wysokości 500 zł oraz 2 punktami karnymi za niedostosowanie się do znaku B-18 (zakaz wjazdu pojazdów o rzeczywistej masie całkowitej ponad określoną na znaku liczbę ton). SILNIK PRAWNY
Gdy pojawia się on poza obszarem zabudowanym, dotyczy jezdni i pobocza, z wyjątkiem wyznaczonych miejsc parkingowych. Przestrzegać powinny go wtedy nie tylko pojazdy, ale i kolumny pieszych, jeźdźcy czy poganiacze. Pod nim znaleźć się mogą tabliczki ze strzałkami, określające początek, kontynuację lub koniec zakazu.
Znak B25 jest zakazem, który bezwzględnie zabrania wyprzedzania pojazdów silnikowych przez inne pojazdy wielośladowe o napędzie silnikowym. Co to oznacza w praktyce? Znak oznacza, że nie mogą wyprzedzać kierujący pojazdami silnikowymi. Zakaz nie dotyczy więc kierujących takimi pojazdami jak:Motorowery Pojazdy szynowe Pojazdy zaprzęgowe Rowery Wózki roweroweCOMPONENT {"params":{"is_photo":"1","ids":[22904719]},"component":"selected"}Nie wolno wyprzedzać pojazdów silnikowych wielośladowych. Można zatem wyprzedzić taki pojazd jak:Motocykl (bez wózka bocznego) Motorower Rower Wózek Rowerowy Pojazd Szynowy Pojazd zaprzęgowy Umieszczona pod znakiem tabliczka informuje, że zakaz wyprzedzania dotyczy kierującego pojazdem, którego symbol znajduje się na należy, że wyprzedzanie to przejeżdżanie (lub przechodzenie) obok pojazdu lub uczestnika ruchu poruszającego się w tym samym kierunku, nawet jeżeli nie wiąże się to ze zmianą pasa ruchu!Zobacz także: Mercedes AMG GT Black Series na torzePolecane ofertyMateriały promocyjne partnera Znaki drogowe zakazu (B) Większość znaków drogowych zakazu (B) ma kształt koła o czerwonej obwódce oraz białym bądź niebieskim tle. Wpływają one na swobodę użytkowania szos, a ich celem jest utrzymanie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Wybrane znaki mają również swoje odpowiedniki w postaci tablic, które uchylają dany zakaz.

Przede wszystkim. Tuż przed sezonem powinno się nagłośnić akcję ważenia przez ITD w całej RP - byłaby chwila na przeorganizowanie swojego ładunku a i świadomość by wzrosła, to dobry kierunek. Wtedy też okazałoby się, że większość przyczep, szczególnie Angielek, trafiłoby jedynie na działki lub przydomowe składy na niepotrzebne rzeczy ze względu na zaniżone w dokumentach dmc. Ludzie cieszą się, że mieszczą się w ten sposób w kat. B , że ominą Viatola a w rzeczywistości ryzykują zabraniem dowodu rejestracyjnego, sporymi kłopotami z tym związanymi i co za tym idzie, utratą zainwestowanych w przyczepkę ciężko zarobionych na upragnioną przyczepkę pieniążków. Ci którzy kupują takie przyczepy świadomie, zapewne wiedzą, czym ryzykują ale może warto by pomóc tym nieświadomym zagrożenia, nie będącym w temacie ludziom i stworzyć na forum temat, gdzie można by wpisywać markę, model przyczepy oraz ich najważniejsze dane, mam na myśli wagę, dmc. O danych, zawartych w numerach VIN możemy już tutaj na forum poczytać więc może warto. Więcej wiedzy wśród kupujących, mniej kombinowanych przyczep na rynku.

fTXT.
  • o3nf29vqq3.pages.dev/164
  • o3nf29vqq3.pages.dev/97
  • o3nf29vqq3.pages.dev/88
  • o3nf29vqq3.pages.dev/396
  • o3nf29vqq3.pages.dev/12
  • o3nf29vqq3.pages.dev/73
  • o3nf29vqq3.pages.dev/228
  • o3nf29vqq3.pages.dev/212
  • o3nf29vqq3.pages.dev/72

    • znak b 18 kogo nie dotyczy